Podczas każdej wizyty w centrum ogrodniczym mijamy szeroki wachlarz nowych narzędzi i gadżetów, które wydają się być tym, czego potrzebujemy, aby ułatwić sobie pracę w ogrodzie. Do tej pory powinieneś zdawać sobie sprawę, że jesteśmy staroświeccy; uważamy, że wystarczy kilka narzędzi, aby mieć dobry ogród. Pierwsza część tego rozdziału jest podsumowaniem naszych przemyśleń i przemyśleń naszych przyjaciół ogrodników na temat tego, czego naprawdę potrzebujesz. Podczas opracowywania tego odkryliśmy, że nie ma prawdziwej jednolitości co do tego, jak różne narzędzia powinny być nazywane. Wydaje się prawdopodobne, że producenci narzędzi mają swój własny zestaw terminów. Cóż, nie napisali tego rozdziału, a my używamy terminów, które znają lokalni ogrodnicy.
Zaczynając od podstaw
Pierwsza sesja laboratoryjna ogólnego kursu ogrodnictwa obejmuje wykład na temat dbania o narzędzia. Zazwyczaj jest to prosta demonstracja na temat używania odpowiedniego narzędzia do pracy, mycia go po zakończeniu pracy, oliwienia i ostrzenia stępionych krawędzi. Omawiamy tutaj więcej niż to, ponieważ są to twoje narzędzia i powinny być drogie. “Powinny być drogie” to dobre miejsce, aby zacząć. Zawsze kupuj najlepszą jakość i kupuj tylko narzędzia, których naprawdę potrzebujesz. Jest to solidna rada, o której wszyscy zwykle zapominamy. “To’ciekawe narzędzie i’jest w sprzedaży” Bierzesz go do domu i odkrywasz, dlaczego był w sprzedaży; łatwo się łamie, nie wykonuje pracy lub nie jest naprawdę potrzebny. Z drogim sprzętem, takim jak rumpel, zastanów się, jak często będziesz go używać i ile miejsca w magazynie zajmie. Prawdopodobnie zdecydujesz się raczej na wynajem niż na zakup. Jeszcze lepszym pomysłem jest pożyczenie go od sąsiada.
W przypadku podstawowych narzędzi, takich jak łopaty, motyki i grabie, należy zwrócić uwagę na jakość. Miękki metal będzie wymagał częstego ostrzenia, a narzędzia zgrzewane punktowo często się psują. Zanim wybierzesz się na zakupy, zdecyduj, czego naprawdę potrzebujesz, a następnie zajrzyj do kilku sklepów, porównując jakość i cenę. “Ale łopata to łopata, po co płacić więcej? ” Istnieje wiele rodzajów łopat, a niektóre z lepszych mogą być zbyt ciężkie lub niewygodne do użytku. Często najlepszą radą jest to, że jeśli czuje się dobrze dla Ciebie, kup go; ale szukać jakości. Podamy kilka innych sugestii przy omawianiu konkretnych narzędzi.
Po pierwsze, kilka myśli na temat konserwacji. Wyrób w sobie nawyk czyszczenia narzędzia przed odłożeniem go na miejsce. Możesz być zmęczony, spóźniony i mieć motykę, która jest pokryta błotem. Poświęćcie czas na wyczyszczenie jej, częściowo dla wyglądu, ale głównie dlatego, że błoto zardzewieje na ostrych krawędziach i utrudni motykę następnym razem. Wielu dobrych ogrodników suszy narzędzie po umyciu i przeciera je tłustą szmatą. Niektórzy mają wiadro z tłustym piaskiem, w którym zanurzają je kilka razy, co jest zabiegiem niechlujnym, ale chroni metal. Należy przynajmniej umyć narzędzia przed odłożeniem ich na miejsce.
Wszystkie narzędzia utrzymuj w stanie ostrym, ponieważ tępe narzędzie sprawia, że praca jest dwa razy trudniejsza. Każde z Twoich narzędzi — motyka, łopata czy ostrze kosiarki — posiada skos krawędzi tnącej. Kąt tego skosu różni się w zależności od narzędzia, a podczas ostrzenia należy zazwyczaj zachować ten pierwotny skos. Zmniejszenie kąta spowoduje, że narzędzie będzie ostrzejsze, ale krawędź będzie bardziej narażona na skaleczenie. Łopata będzie miała szerszy kąt niż sekatory, ale sekatory służą do cięcia drewna i nie ma szans na skaleczenie się o kamień lub kawałek metalu.
Do ostrzenia można użyć elektrycznej szlifierki stołowej, która ostrzy narzędzia szybko, ale niezbyt dokładnie i może podgrzać metalową krawędź na tyle, by zmniejszyć temperament. Zazwyczaj dobry pilnik i trochę cierpliwości jest najlepsze dla narzędzi domowych. Wygodne, ale nie krytyczne jest trzymanie narzędzia w imadle podczas ostrzenia. Istnieje wiele rodzajów plików; prawdopodobnie będziesz chciał prosty ośmiocalowy, płaski, pojedynczy plik z nacięciami. Pilniki z podwójnym nacięciem mają tendencję do usuwania zbyt dużej ilości metalu. Następnie są cztery stopnie grubości: zgrubny, bękart (przepraszam ludzi, to standardowe określenie), drugi i gładki. Ogólnie rzecz biorąc, stopień zwany drugim jest najlepszy dla narzędzi ogrodowych; gładki pilnik jest zbyt wolny. Gatunek bastard jest dobry do ostrzenia naprawdę tępych narzędzi. Dobrym pomysłem jest posiadanie szczotki drucianej do czyszczenia cząstek metalu z pilnika i utrzymywanie pilnika lekko naoliwionego; wszystko rdzewieje tutaj.
Niektóre książki ogrodnicze mają krótki rozdział o naprawie narzędzi. Nasza rada jest taka, aby ich nie łamać. Używaj każdego narzędzia właściwie, a jeśli się zepsuje, kup nowe. Pęknięte rączki szpadla lub motyki oznaczają, że zbyt mocno naciskałeś i prawdopodobnie powinieneś był użyć cięższego narzędzia. Kiedy jednak złamiesz trzonek, pojawia się pytanie, czy go naprawić, czy wymienić. Porównując cenę nowego trzonka z ceną nowej łopaty, prawdopodobnie zdecydujesz się na wymianę łopaty. Jeśli nie jesteś bardzo dobry w obróbce drewna, nowy uchwyt nie będzie pasował tak dobrze jak oryginalny.
Uważamy, że niezbędne do pracy w ogrodzie są łopata, motyka, grabie, kielnia, jeden lub więcej sekatorów ręcznych i nożyc. O ile Twoje podwórko nie jest bardzo małe, będziesz potrzebował kosiarki elektrycznej.
Łopaty i szpadle
Z tego co wiemy, różnica między łopatą a szpadlem polega na tym, że łopaty mają kant, a szpadle nie. Jeśli położysz łopatę na ziemi, a trzonek będzie wystawał pod kątem, to jest to łopata; jeśli trzonek leży na ziemi, to łopata jest szpadlem. No i co z tego? Dla większości ogrodników terminy te są zamienne, ale łopaty ogrodnicze to zazwyczaj spiczaste łopaty ogólnego przeznaczenia (patrz rys. 1). Istnieją łopaty z okrągłym nosem i łopata z kwadratowym nosem. Ta ostatnia jest przydatna do nabierania luźnych materiałów, takich jak kompost, ale łopata ogólnego przeznaczenia sprawdzi się całkiem dobrze. Szpadle to zasadniczo ciężkie narzędzia do stosowania w ciężkiej, zbitej glebie. To samo można zrobić za pomocą zwykłej łopaty, jeśli tylko weźmie się mniejsze kawałki gleby.
Rysunek 1: Łopata.
Chochoły
Istnieje kilka rodzajów motyk, ale prawdopodobnie będziesz potrzebował tylko jednej, najwyżej dwóch. Motyka ma trzy główne cele, które nieco się różnią. Po wykopaniu łóżka możesz chcieć rozbić duże grudy przed gładkim zgrabieniem. Jeśli gleba ma słabą strukturę, będziesz chciał raczej ciężką motykę do tego. Rozbijanie skorupy gleby po silnym deszczu można zrobić z ciężką motyką, ale lżejsza ułatwia pracę. Odchwaszczanie powinno wymagać tylko lekkiej motyki, jeśli jesteś wystarczająco konsekwentny, aby mieć tylko małe sadzonki.
Do wszystkich tych celów potrzebna jest tak zwana ogólna motyka ogrodowa. Ma ona ostrze ustawione pod lekkim kątem, aby ułatwić pielenie. W lepszych motykach ostrze to jest częścią solidnego, kutego gniazda, do którego pasuje trzonek. Większość motyk jest wykonywana metodą "tang and ferrule". Czop to pręt z gęsią szyjką, który jest przyspawany do ostrza i wbija się w metalowe okucie, które pasuje do trzonka (patrz rysunek 2). Trzonek jest utrzymywany w miejscu za pomocą nitu przechodzącego przez okucie i trzonek. Jest to zadowalająca motyka, jeśli się o nią rozsądnie dba. Przy nadużywaniu motyka może się poluzować z powodu pękniętego nitu lub pękniętego trzonka. W tańszych motykach ostrze jest przynitowane lub przyspawane do trzpienia; są one zadowalające do bardzo lekkiego użytku, ale to połączenie łatwo się łamie.
Zarówno cięższe, jak i lżejsze typy nazywane są ogólnymi motykami ogrodowymi. Różnią się one rodzajem metalu, grubością ostrza i wielkością ostrza. Grubsze ostrza wykonane ze stali węglowo-manganowej pozostaną ostre dłużej, ale możesz nie chcieć huśtać się takim ciężarem. Wszystkie motyki wydają się mieć ten sam kąt, ale średnica i długość uchwytu różnią się. Wypróbuj je dla wygody w sklepie. Jest trójkątna motyka, która nie jest całkiem trójkątna, ale ma zwężony koniec, który jest przydatny do uprawy w twardej glebie. Motyka Warrena naprawdę jest trójkątna i przydatna do otwierania bruzd, ale róg zwykłej motyki robi mniej więcej tak samo dobrze. Wybierajcie więc, ale nie kupujcie więcej motyk niż będziecie używać. Rysunek 2. Rodzaje motyk: (a) ogólna motyka ogrodowa; (b) motyka trójkątna; (c) motyka oczkowa (changol).
Motyka, motyka do oczu i kilof
Czasami gleba jest tak zbita, że nawet mocna łopata (lub szpadel, jeśli lubisz to słowo) ledwo ją wgniecie. Często gleba jest tak mokra, że łopata wyciągnie tylko partię błota. Nie będziesz często używał pick mattock, ale kiedy go potrzebujesz, jest to świetne narzędzie. Producenci chyba nie lubią nazwy pick mattock; to określenie ogrodnika’. Pick mattock jest podwójnie zakończone narzędzie z ciężką motyką na jednej stronie końca biznesowego i jakiś rodzaj pick lub axe na drugiej. Są to przeciwległe końce narzędzia, nie rękojeści (patrz rysunek 3). Kilof może być użyty do rozpoczęcia kopania w twardej glebie, a następnie można go odwrócić i użyć końcówki mattock do kontynuowania kopania.
Leon chce też zrobić boisko do czegoś, co wydaje się być nazywane motyką do oczu, znaną również jako motyka Scovila. Podczas swojego pobytu w Malezji nauczył się kochać to narzędzie. Nazywano ją changol (wymawiane “chunkle”), co nie brzmi jak słowo malajskie lub chińskie. Malezyjczycy uważają, że zostało ono wprowadzone z Europy. Na starym obrazie Man with a Hoe chłop opiera się o changol. Narzędzie to nazywane jest motyką z okiem, ponieważ metalowa część ma na górze oko, czyli otwór. Otwór ten wsuwa się na wąski koniec stożkowego trzonka i zsuwa się w dół aż do mocnego zamocowania (patrz rysunek 3c). Jest to najlepsze narzędzie do kopania szerokiego rowu w mokrej ziemi, co oznacza, że może być przydatne na południu. Motyka oczkowa jest tym, czym byłby kilof, gdyby nie miał kilofa na drugim końcu. (Leon czuje się o wiele bezpieczniej, kiedy wymachuje ciężkim narzędziem, które nie ma ostrego końca skierowanego w jego tył). Motyczka może kopać w twardej lub bardzo mokrej glebie, może podnosić kamienie i, jeśli utrzymasz ją ostrą, może przecinać korzenie. Jest lepsza niż ciężka motyka do rozbijania ciężkich grudek i nadaje się do lekkiego pielenia, ale jest tak ciężka, że szybko się męczy. Motyka z okiem nie jest częstym elementem w sklepach z narzędziami, ale jeśli znajdziesz jeden, rozważ wypróbowanie go.
A teraz do frezu. Jest on najlepszy do rozbijania naprawdę twardej gleby i jest dobry do wyrywania kamieni lub przecinania korzeni. Po użyciu kilofa można przejść do łopaty, a na koniec do motyki do rozbijania grudek. W mokrej glebie kilof jest bezużyteczny. Rysunek 3. Kilofy i motyki.
Raki
Istnieje kilka rodzajów grabi ogrodowych. Najpopularniejsze i najbardziej uniwersalne są tzw. grabie dziobowe, mocowane do trzonka za pomocą chwytów wychodzących z każdego końca głowy grabi. Jest wystarczająco mocny do rozbijania miękkich grudek, wyrównywania gleby lub lekkiej uprawy. Płaskie grabie są przymocowane jak motyka, z pojedynczym tangiem idącym do okucia na trzonku. Nie jest tak mocna jak motyka, ale często jest lżejsza i łatwiejsza w użyciu. Istnieją cięższe grabie zwane kultywatorem lub widłami do ziemniaków; mogą one być bardziej zbliżone do motyki niż grabi. Mają one cztery lub pięć długich zębów i są przydatne do rozbijania dużych grudek (patrz rysunek 4).
Nie należy próbować używać grabi ogrodowych do liści na trawniku. Jest to ciężka praca, ponieważ zęby wypełniają się przebitymi liśćmi. Prostym rozwiązaniem jest przejechanie po trawniku kosiarką elektryczną i zebranie połamanych liści do kosza na trawę. Ale jeśli naprawdę chcesz grabić liście, zarówno stalowe zęby, jak i polipropylenowe grabie do trawników są bardzo dobre. Lamentujemy nad odejściem bambusowych mioteł podwórkowych. W czasach poza pamięcią właściwe południowe domy były otoczone dużymi drzewami, które utrzymywały dom w chłodzie i zapobiegały wzrostowi trawy. Raz w tygodniu zamiatałeś gałązki, liście i gruz z miotłą podwórkową.
Teraz, gdy jesteśmy w dyskusji, pamiętamy, że tylko zamożni ludzie mieli bambusowe miotły podwórkowe; zwykli ludzie zrobili własne z pędzla. Twarda, zbita ziemia prawie nigdy nie była błotnista, ale prawdopodobnie znacznie spowalniała wzrost drzew. Było to również wspaniałe miejsce do zabaw dla małych chłopców: rzucania podkładkami w dziury w ziemi, wycinania małych dróg i budowania miniaturowych miasteczek dla zabawkowych samochodów, gry w marmurki i nie zapominajmy o starym faworycie: mumble-peg, a może nazywało się to mumbly-peg. Rysunek 4. Grabie i kultywator z dziobem.
Paca
Od lat nie widzieliśmy dobrej kielni. Najwyraźniej producenci stosują program planowego starzenia się kielni. Tanie trwają dwa tygodnie, a drogie dwa miesiące. Poważnie, nasza ankieta wśród ogrodników przyniosła bardzo mało sugestii, jak wybrać dobrą kielnię. Wszystkie wydają się uginać przy tangu lub zastępującym go zagiętym metalu. Może to oznaczać, że w naszych mokrych, zbitych glebach oczekujemy od kielni więcej niż inni ogrodnicy, ale wydaje się, że kielnie były kiedyś mocniejsze. Leon ma narzędzie do okopywania z czasów II wojny światowej, które pasuje do przejścia między pracą kielnią a pracą łopatą. Data 1943 jest wytłoczona w metalu. Dwa razy wymieniał rękojeść, ale tylko dlatego, że sklepy nie sprzedają dobrych narzędzi do wykopów.
Wędrując po sklepie z narzędziami zobaczysz wiele innych przydatnych narzędzi ręcznych, ale musimy się gdzieś zatrzymać. Teraz do drogich narzędzi.
Sprzęt elektroenergetyczny
Kosiarki
Niezależnie od tego, co byśmy woleli, każdy dom ma trawnik i trawa musi być koszona. Najprostszą i najtańszą kosiarką ze wszystkich jest stara kosiarka bębnowa typu pchanego. Jest to doskonałe ćwiczenie dla górnych ramion, ogólnej siły mięśniowej i wytrzymałości. To jest całkiem dobre dla układu sercowo-naczyniowego, ale jako ćwiczenie serca, nie porównuje dobrze z szybkim spacerem. Ten typ kosiarki ma pięć do ośmiu spiralnych ostrzy przymocowanych do bębnów na każdym końcu. Ostrza te dociskają trawę do stałego ostrza zwanego nożem do łoża. Zamontowany z tyłu wałek reguluje wysokość koszenia. Ten przypominający nożyce system zapewnia precyzyjne, gładkie cięcie każdego źdźbła trawy, a wysokość cięcia można precyzyjnie regulować. Kosiarki do zieleni golfowej są typu kołowrotowego, dlatego zielenie wyglądają tak dobrze: każde źdźbło trawy jest gładko przycięte i nie ma brązowej krawędzi spowodowanej przez ukośne ostrze kosiarki rotacyjnej. Wadą, czy to w wersji pchanej, czy elektrycznej, jest to, że trawnik musi być bardzo równy i że ważne jest regularne koszenie. Koszenie wysokiej trawy kosiarką bębnową nie jest niemożliwe, ale jest trudne. Kolejnym problemem związanym z kosiarką bębnową jest konieczność częstej regulacji. Nóż łoża musi stykać się ze wszystkimi częściami spiralnych ostrzy, gdy te się obracają. Regulacja nie jest trudna, ale jest czasochłonna.
Ed przez piętnaście lat używał kosiarki bębnowej o napędzie mechanicznym i przerzucił się na rotacyjną, ponieważ jego kosiarka bębnowa była już tak stara, że musiał robić do niej części zamienne. Leon nie używał kosiarki bębnowej od czasów szkoły średniej: typu pchanego. Kosiarki bębnowe są dobre, ale drogie i ciężkie.
Najczęstszą niedrogą kosiarką jest typ rotacyjny. Jest to rodzaj, o którym już wiesz; silnik na górze napędza szybko obracające się ostrze, które ścina wysoką trawę i wyrzuca ją przez rynnę wyładowczą. Lepsze wersje mają napęd pasowy, który nieco zmniejsza wibracje. Największą wadą kosiarki rotacyjnej jest to, że zbiera kamienie lub kawałki metalu i wyrzuca je jak pociski. W najlepszym wypadku kosiarka rotacyjna jest niebezpieczna, ale nie należy jej używać bez przystawki do mulczowania lub worka na trawę nad rynną wylotową. W przeciwnym razie zsuwnia ta jest jak lufa karabinu.
Ostrza kosiarki rotacyjnej powinny być okresowo ostrzone, ale nawet ostre ostrza nie wykonają tak czystego cięcia trawy jak kosiarka bębnowa. Aby naostrzyć ostrze, należy wyjąć je z kosiarki i spiłować stronę tnącą każdego końca do ostrego skosu. Następnie przełóż duży gwóźdź przez otwór na śrubę i zawieś ostrze, aby sprawdzić jego wyważenie. Niewyważone ostrze może wstrząsnąć całą kosiarką. Jeśli ostrze jest dość dobrze wyważone, pozostanie poziome po zawieszeniu na gwoździu; jeśli jeden koniec opada w dół, należy spiłować więcej metalu.
Leon zauważa, że ostrzenie ostrza kosiarki wyszło z mody w tym wyrzuconym społeczeństwie. Ostre, nowe ostrze jest dość tanie. Sprawdź cenę i zdecyduj, co chcesz zrobić. Powinieneś ostrzyć lub wymieniać ostrze dwa lub trzy razy w każdym sezonie koszenia. Jest to rada naszych przyjaciół z branży turfgrass, którzy twierdzą, że tępe ostrze jest najczęstszą przyczyną problemów z trawą.
Kosiarki jeżdżące
O ile nie masz bardzo dużego trawnika, prawdopodobnie nie możesz usprawiedliwić inwestycji w kosiarkę samojezdną. Ale nie udajemy, że ogrodnictwo jest przedsięwzięciem komercyjnym. Jeśli chcesz kosiarkę, kup ją. Jest takie przysłowie, że podstawową różnicą między dorosłymi a dziećmi jest cena ich zabawek. Dobra kosiarka będzie ciąć szeroki pokos, ma regulacje do zwiększenia prędkości ostrzy przy jednoczesnym spowolnieniu ruchu do przodu (świetna pomoc, gdy odłożyłeś koszenie na zbyt długo), i ma miejsce na dużą trawę lub kosz na liście. Jeśli na Twoim trawniku znajduje się wiele drzew lub małych krzewów, sprawdź, czy kosiarka nie ma ostrego promienia skrętu. Kosiarki jeździeckie są wyposażone w ostrza obrotowe lub bębnowe, ale te obrotowe są bardziej popularne i znacznie tańsze.
Przycinarki i obcinarki do trawnika
Prawdopodobnie nie potrzebujesz żadnego z nich, ale są one niedrogie, oszczędzające pracę. Staromodne trymery ręczne wyglądały jak nożyce do strzyżenia owiec i były używane do przycinania trawy wyrastającej z chodnika lub podjazdu, ale były tak powolne i męczące, że ludzie zazwyczaj uciekali się do motyki. Teraz są lepsze trymery typu nożycowego, ale one również są zbyt wolne, chyba że masz mały trawnik. Centrum ogrodnicze prawdopodobnie będzie miało edger darni, który wygląda jak odcięta łopata. To robi dobrą robotę, ale tnie trochę ziemi za każdym razem, gdy go używasz. Jest też obrotowa obrzynarka typu pchanego, która wykona ładną robotę przycinając wzdłuż chodnika, ale nowocześni ogrodnicy zwykle kupują typ elektryczny lub zasilany benzyną. Leon ma elektryczną i często zastanawia się, dlaczego kiedykolwiek porzucił motykę. Wszystkie modele wydają się być podobne i równie niebezpieczne; zawsze zakładaj okulary ochronne, gdy ich używasz. Nylonowa podkaszarka do trawy jest całkiem dobra do przycinania brzegów wzdłuż chodnika i bardzo przydatna wzdłuż ścian lub brzegów klombów. Największym zagrożeniem jest to, że zdecydujesz się użyć jej w pieleniu wokół małych drzew. Uszkadza to warstwę kambium (komórki rosnące tuż pod korą); przy konsekwentnym uszkadzaniu drzewo z pewnością umrze.
Sekatory i nożyce do gałęzi
Jeśli mamy krzewy lub drzewa, będziemy potrzebować jednego lub dwóch sekatorów ręcznych oraz nożyc do cięcia większych gałęzi. Najlepszy typ sekatora ręcznego to tzw. typ bypass; są one podobne do nożyczek, z tym że jedno ostrze jest wąskie i zakrzywione (patrz rys. 5). Największe z nich mogą ciąć gałęzie o średnicy trzech czwartych cala lub większe. Należy zauważyć, że najczęstsze uszkodzenia tych sekatorów jest o ostrza sprężynujące z wyrównaniem przez kogoś próbuje wyciąć gałąź, która jest zbyt duża. Spójrz na kilka rozmiarów i stylów przed podjęciem decyzji, co pasuje do Twoich potrzeb i zakresu cenowego. Ostrza mogą i powinny być ostrzone za pomocą osełki.
Sekatory kowadełkowe składają się z pojedynczego ostrza tnącego, które dociska się do miękkiego metalowego kowadełka. Są one dobre do wielu celów i często tańsze niż sekatory typu bypass. Problem polega na tym, że mają one tendencję do miażdżenia gałęzi z jednej strony, a nie do tworzenia gładkiego cięcia. Ponadto kowadełko uniemożliwia odcięcie gałązki bardzo blisko macierzystej gałęzi.
Nożyce do gałęzi występują również w wersji obejściowej lub kowadełkowej. Z łatwością obetną gałęzie o średnicy do dwóch cali, a także znacznie większe, jeśli nożyce mają rakietę dla dodatkowej mocy. Rysunek 5. Sekatory: (a) sekator typu bypass; (b) sekator typu kowadełkowego.
Piły
Dobrym pomysłem jest posiadanie w swoim arsenale piły do przycinania lub dwóch. Piły te są specjalnie wykonane do cięcia zielonego drewna z minimalną ilością wiązań. Dwie proponowane przez nas piły to piła w kształcie półksiężyca z drewnianą rączką oraz piła kabłąkowa z wymiennymi ostrzami do większych cięć. Piła półksiężycowa wykonuje cięcie ruchem ciągnącym (to ważne, ponieważ jest przeciwieństwem piły stolarskiej, która wykonuje cięcie ruchem pchającym) i może obsługiwać dość duże gałęzie (do pięciu lub sześciu cali średnicy). Piły łukowe są dostępne w różnych rozmiarach; jedna z około osiemnastocalowym ostrzem powinna zaspokoić większość potrzeb. W przypadku szkód wyrządzonych przez burzę lub innych okoliczności wymagających większych cięć, prawdopodobnie należy wezwać pomoc z zewnątrz, ale ci z nas, którzy są zdeterminowanymi (upartymi) ogrodnikami, mogą chcieć wypożyczyć piłę łańcuchową. Mogą one być dość niebezpieczne i są zalecane tylko z mocnymi zastrzeżeniami i naciskiem na środki ostrożności. Małe piły łańcuchowe wydają się być jeszcze bardziej niebezpieczne niż te większe, a może operatorzy są bardziej nieostrożni.
Przedrukowano za zgodą z Gardening in the Humid South autorstwa Edmunda N. O’Rourke Jr. i Leona C. Standifera, wydany przez Louisiana State University Press, 2002.
