Voordat u naar uw favoriete lokale plek gaat om de nuttige, maar niet erg inspirerende, F1 hybride suikermaïs cultivars op te halen, kunt u overwegen om in uw tuin van dit jaar wat meer ruimte te maken voor iets onverwachts. Geloof het of niet, maar wat de meeste mensen gewoonlijk samenvatten als “Indian Corn” is eigenlijk een prachtige reeks cultivars, en ze zijn allemaal eetbaar. We hebben hier in de Verenigde Staten een soort geheugenverlies ontwikkeld. Om helemaal eerlijk te zijn, alle maïs is in feite Indiase maïs. De eenvoudige schoonheid van maïs veranderde maaltijden over de hele wereld met de Columbiaanse uitwisseling. Zuster maïs verdient tijd in de schijnwerpers voor al haar bijdragen aan onze voeding.
Biodiversiteit. Met minder dan 5 procent van de wereldbevolking beschermt de inheemse bevolking 80 procent van de wereldwijde biodiversiteit. Met de weersextremen die wij ervaren, kunnen veel van deze oude cultivars die onze landbouwvoorouders voor ons hebben gecultiveerd, antwoorden bieden op de klimaatcrisis. Sommige van deze planten zijn aangepast om weinig water nodig te hebben, of om korte levenscycli te hebben. Zij kunnen heel goed het antwoord zijn op de evolutie van onze landbouw om mee te veranderen met het klimaat.
Cultuurbehoud. Ons bottenstof en bloed hebben zich vermengd met de wortels van maïs en dit land, gedurende duizend generaties. Het is cruciaal om deze minder gebruikelijke cultivars, waaruit alle moderne commerciële maïs is ontstaan, te behouden. Elk zaad vertegenwoordigt millennia van groeiseizoenen en favoriete eigenschappen, en deze zaden werden zorgvuldig geselecteerd door onze voorouders als een belofte van succesvolle toekomstige oogsten om het voortbestaan van volgende generaties te verzekeren. Blijf ze planten, zet de cyclus van jaar tot jaar voort, en voorkom dat de diversiteit van onze inheemse maïs verloren gaat.
Klimaatbestendigheid. Een veranderend klimaat beïnvloedt niet alleen het planten- en dierenleven, maar ook ons. Wij zijn geëvolueerd in de natuur, en we kunnen er niet van gescheiden worden, hoe groot of dichtbevolkt de agglomeratie waar we wonen ook is. Het klimaat is het fundament van het voedselweb dat ons allen bindt, en wij moeten zorgen voor het behoud ervan. Ongewone cultivars kunnen eigenschappen bezitten die ons helpen nieuwe klimaatpatronen te doorstaan.
Nia Skamonikonal (Mijn korenvelden)
Laat me je voorstellen aan mijn top 10 favoriete maïs cultivars. Elk van hen is uniek, en heeft een speciale plaats in dat beroemde triumviraat van de heilige Drie Gezusters tuin. Ik ben geen geleerde of wetenschapper, maar mijn Schepper en voorouders hebben mij de verantwoordelijkheid toevertrouwd om voorouderlijke kennis te bewaren voor de komende generaties. Ik moet deze kennis vasthouden en voorzichtig doorgeven aan de toekomst, zodat onze zaden en hun verhalen onze kinderen en kleinkinderen kunnen voeden en versterken. In de afgelopen twintig jaar landbouw heb ik meer van de tuin geleerd dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. De tuin leert geduld en doorzettingsvermogen, en laat degenen die ons zijn voorgegaan voortleven door ons werk in de tuin. Door onze zaden van jaar tot jaar te bewaren, worden we deel van dat verhaal. Zonder de arbeid van onze voorouders zouden deze zaden nu niet in onze handen liggen. De zaden zijn een geschenk voor toekomstige generaties. We moeten samenwerken om die erfenis van wijsheid te bewaren door middel van biodiversiteit.
‘Abenaki Rose.’ Dit is een maïs van vuursteen die mij na aan het hart ligt, als een speciale wijsheid die ik van mijn voorouders heb gekregen. Het is voor mij een middel tot verandering geworden in mijn opvattingen over het planten van zaden, het sparen van zaden en het vrijelijk geven van zaden om anderen te voeden. Flint maïs, zoals de cultivar ‘Abenaki Rose’, was ooit een hoofdbestanddeel van het Dawnland (New England, Newfoundland, Quebec en het omringende St. Lawrence Seaway gebied). Flint maïs domineerde het dieet van de inheemse bevolking in dit gebied, en was in de jaren 1800 een veel voorkomend product in de voorraadkast van boerderijen. Flint maïsmeel is een uitstekende keuze voor het maken van traditionele Pequot of Narragansett hoecakes (of “journey cakes”). Ik ben dol op de onregelmatige roze halo's en de interessante markeringen van deze typische Abenaki-maïs.
width="100%" height="360" scrolling="no">
‘Pima White’ of ‘Pima.’ Deze vitale variëteit is echt een geschenk van de Akimel O’odham en het Tohono O’odham volk, en een bewijs van hun landbouwbekwaamheid. Deze onopvallende meel- of flintmaïs is een zuinige gebruiker van bescheiden hoeveelheden water. Rond de 60 dagen bereikt hij het groene maïsstadium (melkstadium) twee volle weken eerder dan veel andere laagwesterse woestijnvariëteiten. Het is over het algemeen een korte, gedrongen, snelgroeiende maïs, die uitstekend bestand is tegen droogte. Wanneer hij in het groene stadium wordt geoogst, wordt hij traditioneel boven mesquietkolen geroosterd, in de zon gedroogd en op de kolf bewaard. Er kan dan maïspinole en gemalen meel van worden gemaakt. Het roosteren van deze maïs zet het zetmeel om in suikers, waardoor het een uitzonderlijk zoete smaak krijgt wanneer het tot pap wordt verwerkt. De maïs kan ook aan de plant rijpen en drogen. Dit is ideaal voor het maken van maïsmeel. Ik raad deze maïs ten zeerste aan voor gebieden met hetere en drogere zomers als gevolg van de klimaatverandering.
Bolita Belatove.’ Dit is mogelijk een van de meest ongewone variëteiten van heirloom maïs in Mexico. Hij draagt briljante paarse en rode korrels. Hij heeft een heerlijke nootachtige smaak en kan worden verwerkt tot een prachtige mauve-kleurige masa. Deze maïs is een plaatselijke favoriet voor het maken van rozeachtige tortilla's om de plaatselijke kinderen te vermaken en als leuke afwisseling op gele of blauwe maïs chips.
Maïs in de ceremonie
Maïs speelt ook een belangrijke rol in ceremonies voor ons (de Abenaki) en vele andere stammen in heel Turtle Island (Noord-Amerika). Voor ons is de Groene Maïsceremonie een viering van de oogst van het jaar die verzekerd is. Het is het moment waarop we weten dat de planten erin geslaagd zijn het voedsel te produceren dat we nodig hebben om de lange, koude dagen en nachten van de winter door te komen. Ceremoniële vuren, kookvuren, dansen en zegeningen worden uitgevoerd uit dankbaarheid. Deze gebruiken zijn wijdverspreide landbouwrituelen die ook bij veel andere stammen voorkomen. Het feit dat het’ een van de belangrijkste ceremonies is voor zoveel culturen in Noord-Amerika maakt duidelijk hoe belangrijk maïs is in het dagelijks leven van de inheemse bevolking.
Traditioneel maïs planten
De traditionele manieren om maïs te planten, zoals de Abenaki Seven Sisters, of de meer bekende en wijdverspreide Three Sisters, hebben ecologische voordelen die één-teelt-velden niet hebben: bodemregeneratie, gevarieerde voeding, en weerstand tegen plantenplagen en ziekten. Omdat onze traditionele manieren van weten en agro-ecologie verschilden van de westerse wetenschap, werden ze voorheen gedegradeerd tot anekdotisch bewijs, of een of ander experimenteel hoekje in de tuin als curiositeit. Wij hebben de verhalen, maar de westerse wetenschap heeft de cijfers, en, ironisch genoeg, heeft uitgekiende marketing het bestempeld als “regeneratief” en de kloof tussen de twee overbrugd. Mijn enige hoop is dat degenen die inspringen op deze trend, die traditionele inheemse landbeheerpraktijken van over de hele wereld netjes verpakt om op schaal te gebruiken, deze praktijken ter harte nemen zodat ze’blijven bestaan.
Met de regenboog aan kleurvariaties en een overvloed aan variatie in hoogte, vorm en habitus, zouden sommige van deze buitengewoon veerkrachtige cultivars wel eens cruciaal kunnen zijn om klimaatverandering en extreme weersomstandigheden te doorstaan. In ieder geval zijn het zeldzame schoonheden. Ik hoop dat u wat ruimte voor ze vindt in uw tuin, en probeer hun zaden te sparen en te delen.
Algemene stadia van maïsgroei
Kwaststadium. De onderste tak van het kwastje is volledig zichtbaar, en de zijde is nog niet uitgekomen.
Silking stadium. De zijde is zichtbaar buiten de kafjes.
Blaarstadium. De pitten zien er wit uit aan de buitenkant, met heldere vloeistof aan de binnenkant.
Melkstadium. In dit stadium, ook wel het “groene maïsstadium,” komt de maïs op de plaatselijke markt terecht. Dit stadium doet zich voor ongeveer 20 dagen na het inkuilen, wanneer de korrels zich ontwikkelen, en kan worden vastgesteld wanneer de korrels zacht zijn en een zoete melk afgeven wanneer erop wordt gedrukt. Het stadium waarin de detailhandel verkoopt wat nu algemeen wordt aangeduid als “Indiase maïs” vindt veel later plaats, wanneer de korrels van de plant’ volledig rijp zijn. In dit stadium ontstaan meestal pozole, grutten, maïsmeel en gedroogde maïsproducten.
Amyrose Foll is een fervent voorstander van voedselsoevereiniteit, zorg voor aarde en mensen en het delen van hulpbronnen. Ze is een Amerikaanse leger veteraan en voormalig verpleegster, en ze zet haar plicht om anderen te beschermen en te verzorgen voort via Virginia Free Farm. Lees meer op Virginia Free Farm.
Biodiversiteit behouden
Wil je beginnen met zaden sparen, maar weet je niet zeker waar je moet beginnen? Dan is onze “Zaad sparen 101” cursus iets voor jou. Bevin Cohen van Small House Farm is je gids in deze introductie in de wereld van het zaden sparen. De door Bevin geproduceerde workshopvideo's behandelen onderwerpen als het opbouwen van een gemeenschap door zaden te delen; de levende geschiedenis van heirloomsoorten; het begrijpen van de terminologie; bestuiving, zaadverwerking en -opslag; en meer. Lees meer op de MOTHER EARTH NEWS beurs.
