Een bodem van hoge kwaliteit ontstaat wanneer je een humusrijke bodem hebt. Leer hoe je koolstof aan de bodem toevoegt, en hoe je op natuurlijke wijze stikstof aan de bodem toevoegt om je tuin gezonder te maken.
Koolstof uit de lucht halen en in onze bodem brengen is niet alleen een geweldige manier voor tuiniers om de ergste gevolgen van de klimaatverandering te helpen verzachten. Het is een geweldig middel om onze tuinen vanaf nu gezonder en onkruidbestendiger te maken.
Koolstofrijke bodems kunnen de volgende lijst van diensten leveren die koolstofarme bodems niet kunnen’leveren.
- Absorbeer veel water
- Weersta verdichting
- Ondersteunt grote hoeveelheden gunstig microleven
- Behoud essentiële voedingsstoffen zoals stikstof
- Regel de bodemtemperatuur
- Bescherm gekweekte planten tegen stress, ongedierte en ziekteverwekkers
- Voorkom onkruid
Dus natuurlijk zouden de meeste tuiniers een moord doen voor een koolstofrijke bodem! En dat is goed, want je hebt veel dode lichamen in je grond nodig als je wilt dat die op lange termijn koolstofrijk blijft.
Humus
Ik weet dat het griezelig klinkt. Maar het is een feit dat hoogwaardige grond ontstaat bij een hoog humusgehalte, ook wel humusrijke grond genoemd. Humus wordt vaak omschreven als verteerd plantenmateriaal. Maar dat is niet helemaal juist.
Humus wordt gemaakt van de opgehoopte lijken van ontelbare microscopische levensvormen die betrokken waren bij de afbraak van dat koolstofrijke plantenmateriaal. Met andere woorden, enorme hoeveelheden dode micro-organismen leggen koolstof vast en bevorderen een gezonde tuinomgeving.
Laten we eens kijken hoe dat werkt, zodat u het aantal koolstofrijke karkassen in uw bodem kunt verhogen.
Koolstoffixatie
Planten nemen koolstof uit de lucht op die gevangen zit tussen twee zuurstofmoleculen (CO2). Vervolgens scheiden ze die koolstof van die zuurstofmoleculen met behulp van energie van de zon.
Om te voorkomen dat die koolstofmoleculen zich opnieuw met zuurstof verbinden en wegdrijven, suspenderen planten koolstof in een soort siroop. Vervolgens gebruiken ze die siroop, plus voedingsstoffen en water uit de bodem, om plantendelen te maken, zoals wortels, bladeren en stengels.
Dat proces van omzetting van koolstof uit de lucht in voor planten bruikbare koolstof heet koolstoffixatie. Het is de eerste fase van de koolstofcyclus. Vervolgens moeten veel van die koolstofrijke plantenbladeren, stengels en wortels die als tijdelijke koolstofput fungeren, afsterven.
Koolstofopvang
Wanneer die planten of hun onderdelen afsterven (jaarlijkse bladval), zullen, als ze in of op de bodem blijven, levensvormen zoals insecten en bacteriën dat plantenmateriaal eten. Een deel ervan scheiden ze uit. Maar een deel blijft in hun lichamen en cellen totdat ze sterven.
Dan worden hun lichamen en afvalproducten opgegeten en uitgescheiden door iets anders. Uiteindelijk, door ontelbare iteraties van levende dingen die eens levende dingen of hun afval opeten, wordt al die koolstof stabieler opgeslagen in microscopische karkasdelen die niet zo snel vergaan.
De plantaardige koolstof, omgezet in door micro-organismen opgeslagen koolstof, blijft een actieve voedselbron voor het bodemleven totdat hij uiteindelijk zo vaak is gebruikt dat hij verandert in humus. Dan wordt het de stabiele infrastructuur die het welzijn van al het leven in de bodem, inclusief planten, ondersteunt.
Zowel die nog eetbare koolstof als het humusgehalte kunnen vocht en voedingsstoffen die door de bodem filteren opnemen en vasthouden. Ze werken als een wortelkelder
Compostering
Composteren is een alternatieve methode om koolstof voor tuinen vast te leggen. In plaats van plantaardig materiaal, of het afval van dingen die plantenmest hebben gegeten (zoals koeien), op de grond te laten liggen, verzamel je het. Vervolgens meng je het met andere organische materialen tot een composthoop.
Als je de juiste hoeveelheid koolstof (30 delen), stikstof (1 deel), lucht (40%) en water (60%) in een voldoende grote hoop krijgt, komen er kolossale aantallen thermofiele (warmteminnende) microscopische organismen. Zij breken die plantenresten snel af. Vervolgens kan dat weer op de bodem worden gebracht.
Tijdens het composteren gaat een deel van de koolstof verloren door oxidatie en methanisatie. Maar een groot deel ervan blijft achter in de ongelooflijke hoeveelheden kortlevende thermofiele bacteriën die in die hoop zijn gestorven. Als zodanig is het’een geweldige manier om je bodem zwaar te beladen met microscopische koolstofrijke karkassen.
Koolstof Exudaten
Bovendien sturen levende planten regelmatig een voorraad van die koolstofsiroop de bodem in via de wortels. Dat snoepachtige koolstofbrouwsel, dat koolstofexsudaat wordt genoemd, wordt opgepikt door microleven. Tijdens het oppikken laat dat microleven ook voor planten bruikbare voedingsstoffen vallen, vaak als afval of door onderweg dood te vallen, in de buurt van de wortelzone.
Bij veel peulvruchten en enkele niet-leguminosen zetten bacteriën zelfs buitensporig grote hoeveelheden stikstof rechtstreeks via knolletjes in de plantenwortels af, terwijl ze koolstofuitscheidingsproducten opnemen. Die exsudaten worden dan door het bodemleven gerecycleerd zoals dode planten dat doen. Bovendien komt de stikstof in de knolletjes vrij in de bodem wanneer de plantenwortels afsterven, zodat andere planten in de buurt er gebruik van kunnen maken.
Koolstofopslag maximaliseren
Met deze achtergrond in gedachten kunt u vast wel raden hoe u de koolstof in uw tuin kunt verhogen. Ja, je hebt het! Kweek tonnen planten. Laat plantenmateriaal en wortels in en op de grond zitten. En voeg compost toe.
Dat is de basis van hoe je massaal koolstofrijke kadavers in de bodem krijgt. Er zijn echter een paar specifieke stappen die die koolstofrijke catacombe creatie kunnen versnellen om de algemene gezondheid van de tuin te ondersteunen. Hier zijn ze!
Stap 1: Verdichting opbreken
No till of no dig tuinieren is gebruikelijk bij biologisch tuinieren. Koolstofrijk organisch materiaal wordt echter alleen in de bodem vastgelegd als het zich ondergronds kan verplaatsen via wortels, insecten en water.
Als uw grond te compact is voor wortels om met relatief gemak diep te boren, moet u eerst beluchten, licht plaggen of dubbel spitten om de verdichting op te heffen.
Stap 2: Bevolken
U moet de hoeveelheid levend en dood microleven in uw bodem opvoeren. De snelste manier om dat te doen is het toevoegen van afgewerkte compost.
Compost van meer dan een jaar oud is het beste. Op die manier zijn de warmteminnende bacteriën uitgestorven en zijn de koele, bodemvoordelige bacteriën begonnen met de verwerking van die hete koppen tot humus. Een drie- tot vier-inch dikke laag bovenop uw niet-verdichte bed is ideaal.
U kunt ook gebruik maken van composteringsmethoden ter plaatse, gevolgd door het planten van een dekgewas zoals tarwe of radijs om de zaken te versnellen. Hier zijn enkele opties om te overwegen.
- Bedek de grond met 6-8 inch strooisel voor vee, gemaaid gras of ander organisch materiaal. Wanneer de materialen grotendeels zijn ontbonden, zaait u zaden van bedekkende gewassen in het gebied.
- Graaf een greppel en vul deze met keukenafval en bedek met 4-6 inch aarde om ongedierte te blijven uitgraven. Zaai onmiddellijk bodembedekkers aan weerszijden van de greppel.
- Bouw een lasagnebed met lagen onkruid, groenteafval uit de keuken, strooisel voor vee en ander organisch materiaal met daarop 4 inch tuinaardemix. Begin onmiddellijk met een bodembedekker.
- Tuin in strobalen om te beginnen en laat dan de ontbonden stroresten op de grond achter. Kweek een dekgewas in de gebruikte gecomposteerde balen.
- Bouw een composthoop op je nieuwe tuinbed. Als het grotendeels is vergaan, hark het dan uit tot 4-6 inch diep en laat een dekgewas groeien.
Stap 3: Stabiliseren
Nadat verdichting en zware belasting met microscopische kadavers zijn afgebroken, is het doel om in een stabiel tempo nieuwe koolstof in te brengen. Hier’s hoe dat te doen.
- Kweek zoveel mogelijk planten als je bodem kan verdragen, gedurende een zo groot mogelijk deel van het jaar, om de constante stroom koolstofafscheidingen op peil te houden.
- Plantendelen op de grond laten liggen om ze af te breken of te composteren, compost 1 jaar laten rijpen en dan aanbrengen. (Koop in de tussentijd verouderde compost om te gebruiken totdat de jouwe klaar is.)
- Als u plantaardig materiaal uit uw tuin oogst (bijv. als groenten of snijbloemen), vervangt u wat u verwijdert door lichte lagen groenbemesters (gemaaid gras, groenbedekkers), compost of andere organische mulches (bladvorm, stro).
Als er snel koolstofverlies optreedt, zullen chemische reacties in de bodem automatisch slapende onkruidzaden doen ontwaken. Als je niet wilt dat onkruid je komt helpen in je tuin, vermijd dan het creëren van koolstofverlies via de meest voorkomende routes: oxidatie en methanisatie.
Oxidatie
Oxidatie treedt op wanneer de koolstof in de bodem wordt blootgesteld aan grote hoeveelheden lucht. Graven, bewerken en wortels uittrekken veroorzaken dit.
Om dit te voorkomen, verwijdert u onkruid wanneer het klein is en ondiepe wortels heeft. Oogst gewassen voorzichtig om de grond op zijn plaats te houden, zelfs bij het verwijderen van wortelgroenten. Herhaal het maaien van volwassen planten tot op de kruin om ze te doden in plaats van ze uit te scheuren. Of bedek ze met karton om ze de toegang tot licht te ontnemen.
Ook wanneer u de toevoer van koolstofuitscheidingsproducten afsluit door de bodem onbegroeid te laten, zal het bodemleven koolstof verbruiken die zich reeds in de bodem bevindt. Terwijl zij de koolstofvoorraden in de bodem opmaken, komt er lucht in de lege ruimte. Dat kan de bodem van binnenuit oxideren, zelfs als je de grond niet bewerkt of de wortels losrukt.
Als u een pauze nodig hebt van actief tuinieren, vult u de perken met bedekkende gewassen of onderhoudsarme, kortlevende vaste planten om die kritieke stroom koolstofuitscheidingsproducten in stand te houden. Of verwacht dat onkruid dit werk voor u gaat doen.
Methanisering
Methanisatie gebeurt wanneer koolstofrijke grond anaeroob wordt of verbrandt.
Anaërobe activiteit
Als u veel koolstofrijk materiaal aanbrengt vlak voor een kletsnatte regen, wordt het materiaal zompig. Dan kan er geen lucht bij de bodem komen. Dan gaan luchtademende bacteriën slapen.
Anaërobe bacteriën worden wakker. Zij zetten koolstof om in methaangas dat verdampt. Bovendien, als de grond droogt, kunnen de luchtruimtes die achterblijven na het mechaniseren van de koolstof leiden tot verdere oxidatie.
Verbranding
Verbranding in de bodem vindt plaats wanneer koolstofrijke materialen zoals mulch of compost worden aangebracht, en er vervolgens een toevloed van stikstof is die warme compostering in gang zet. De stikstof is vaak afkomstig van kunstmest, een stikstofrijke regenbui of een blikseminslag. Het kan ook vrijkomen door koolstofminnende schimmels.
Bij verbranding stijgt de bodemtemperatuur en worden planten gekookt. Het berooft de bodem van water door snelle verdamping en evapotranspiratie. Bovendien komt er koolstof in de vorm van methaan in de atmosfeer terecht, wat onkruid in de hand werkt.
Om anaerobe activiteit en verbrandingsproblemen in de bodem te voorkomen, brengt u bij koel en droog weer lichte lagen koolstofrijk materiaal aan. Verwijder mulch uit de weg voordat u gaat bemesten. Als de grond warm wordt of drassig, hark dan de koolstofrijke materialen eruit. Breng vervolgens lichtere lagen aan.
Stap 4: Geniet van de voordelen!
Zodra u die eerste drie stappen met succes hebt uitgevoerd, zal uw bodem na verloop van tijd veel stabiele koolstof vastleggen. Het humusgehalte (en de snelheid waarmee het wordt geproduceerd) zal toenemen. Dat leidt tot samengestelde voordelen. Zo ontwikkelen bodems met een hoog humusgehalte belangrijke nuttige mycorrhizakolonies.
Mycorrhizakolonies
Deze speciale schimmels spelen een rol bij de levering van voedingsstoffen en water aan planten op verzoek. Bovendien kunnen ze het bodemsignaleringssysteem controleren dat planten waarschuwt voor dreigende invasies van plagen of ziekteverwekkers.
Zelfs wanneer planten geen specifieke relatie aangaan met mycorrhiza, houden deze kleine schimmels de bodem koeler tijdens hete perioden, waardoor de planten minder stress ondervinden. Bovendien houden ze watervoorraden vast in de buurt van plantenwortels om te helpen bij droogte.
De stikstofverbinding
Koolstofrijke bodems met een hoog humusgehalte en uitgebreide mycorrhizakolonies houden ook meer voor planten bruikbare stikstof vast. Stikstof is overvloedig aanwezig in de natuur. Het komt via deze wegen in de bodem terecht.
- Zoogdieren en vogels droppen het als mest.
- Insecten laten het vallen als frass.
- Regendruppels nemen stikstof op als ze in de grond vallen.
- Stikstof in de lucht in de bodem wordt door blikseminslag omgezet in voor de plant bruikbare stikstof.
- Bacteriën verwerken stikstof in de lucht tot plantklare formaten.
- Stikstof in de lichamen van micro-organismen komt vrij bij hun dood.
- Stikstof in dood plantenmateriaal wordt gerecycled voor gebruik door levende planten.
Helaas zijn deze stikstofbronnen oplosbaar in water. Daardoor kunnen ze wegspoelen of verdampen voordat de planten de kans krijgen ze te gebruiken. Koolstof en mycorrhiza werken echter als sponzen om de stikstof in de bodem te houden.
Dat betekent dat tuinen met koolstofrijke grond weinig of geen kunstmest nodig hebben. Aangezien snel werkende meststoffen bijna altijd een aantal slapende onkruidzaden doen ontkiemen, kan het niet gebruiken ervan kosten besparen en tijd besparen die wordt besteed aan wieden!
Goed voor tuiniers
Wanneer uw bodem rijk is aan koolstof, humus en mycorrhiza, zijn planten beter in staat om voor zichzelf te zorgen zonder voortdurende tussenkomst van de tuinman. Dat betekent dat u zich kunt ontspannen in uw prachtige tuin in plaats van problemen met planten op te lossen en onkruid te verwijderen. En koolstof uit de lucht en diep in de bodem brengen is een belangrijke manier waarop tuiniers kunnen helpen de klimaatverandering te bestrijden door iets te doen waar we van houden.
Tasha Greer is een Epicurean homesteader en schrijfster en woont in Surry County, North Carolina. Ze is de auteur van Grow Your Own Spices en Weed-Free Gardening. U kunt haar vinden op Simplestead.com.
Alle bloggers van de MOTHER EARTH NEWS gemeenschap hebben ermee ingestemd zich te houden aan onze Blogging Guidelines, en zij zijn verantwoordelijk voor de juistheid van hun berichten.
