Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε ιδέα από πού προέρχεται το φαγητό μας, πόσο μάλλον όλα τα τμήματα της αλυσίδας που πρέπει να συντονιστούν για να μας προμηθεύσουν αυτό το φαγητό. Οι αγορές αγροτών προσφέρουν το αντίθετο στους αγοραστές –- μια σύντομη διαδρομή από το αγρόκτημα στην αγορά, άμεσες σχέσεις μεταξύ αγρότη και καταναλωτή και πλήρη διαφάνεια σε όλη τη διαδρομή. Αν φτάσετε στην αγορά αρκετά νωρίς, μπορείτε να δείτε ακόμη και τον αγρότη να ξεφορτώνει το προϊόν –- εργασία που αλλιώς δεν γίνεται αντιληπτή στην “μεγάλη” αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων.
Η “μεγάλη” αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις και τρωτά σημεία για διάφορους λόγους: είναι επιφορτισμένη με τη συγκέντρωση προϊόντων από δεκάδες και ίσως ακόμη και εκατοντάδες διαφορετικούς παραγωγούς, εκτελεί μεγάλες διαδρομές με φορτηγά που διαχειρίζονται πολλοί συνεργάτες μεταφοράς, απαιτεί περίπλοκες ροές δεδομένων και πρέπει να εξυπηρετεί μια σειρά από θερμοκρασιακές ανάγκες κατά τη μεταφορά – για να αναφέρουμε μόνο μερικά! Οι αγορές αγροτών προστατεύονται από ορισμένες από αυτές τις προκλήσεις επειδή προσφέρουν μια απλή εναλλακτική λύση: αντί να λειτουργούν μια περίπλοκη αλυσίδα εφοδιασμού, γιατί να μην συνδέουν απλώς τους ανθρώπους με τις πλησιέστερες πηγές τροφίμων στην περιοχή τους; Οι αγορές αγροτών είναι ουσιαστικά αναδυόμενα παντοπωλεία, αλλά σε αντίθεση με τα παντοπωλεία, δεν δεσμεύονται να μεταφέρουν ένα συγκεκριμένο σύνολο προϊόντων, δεν βασίζονται σε μεγάλες εθνικές διαδρομές μεταφοράς και δεν χρειάζεται να περάσουν από σημεία συμφόρησης σε λιμάνια ’ η ανθεκτικότητα των αγορών αγροτών γεννιέται από τη βασική απλότητα και την κοινή λογική του μοντέλου: τη διευκόλυνση των άμεσων συναλλαγών μεταξύ αγροτών και αγοραστών.
Ένα σημείο ανθεκτικότητας για τις αγορές αγροτών είναι η ικανότητά τους να “προμηθεύονται” από πολλούς αγρότες. Η παρουσία πολλαπλών αγροτών δίνει στις αγροτικές αγορές κάποιο πλεονασμό στις προσφορές, παρέχοντας ανθεκτικότητα σε περίπτωση διαταραχής – αν η σοδειά ενός αγρότη αποτύχει ή το φορτηγό ενός άλλου χαλάσει, θα εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί αγρότες στην αγορά. Επίσης, κάθε αγρότης έχει τη δική του μέθοδο διανομής, αντί για ενοποίηση – ενώ οι αγρότες χάνουν κάποια αποδοτικότητα με την κοινή χρήση της μεταφοράς εδώ, βοηθάει στην προστασία των αγορών αγροτών από την ευπάθεια του να βάζουν όλα τα αυγά σε ένα καλάθι.
Ποια εμπόδια, αν υπάρχουν, συγκρατούν τις λαϊκές αγορές;
Οι λαϊκές αγορές υποφέρουν από το "πράσινο πλύσιμο" της ίδιας της αυθεντικότητας που ενσαρκώνουν- οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής πώλησης αρπάζουν και επαναχρησιμοποιούν το εμπορικό σήμα “λαϊκή αγορά” για να πωλούν προϊόντα πρώτης ανάγκης που έχουν ταξιδέψει μέσω της μακράς αλυσίδας εφοδιασμού – την ίδια αλυσίδα που εκμεταλλεύεται τους αγρότες.
Οι διαχειριστές της αγοράς αγροτών είναι ειδικοί στα logistics από μόνοι τους –- διαχειρίζονται ένα απίστευτο ποσό πολυπλοκότητας που σχετίζεται με τη φόρτωση των προμηθευτών.
Οι αγορές αγροτών χρειάζονται επίσης πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή, κατάλληλη για την κλίμακα τεχνολογία συναλλαγών. Ενώ ορισμένες αγορές εξακολουθούν να λειτουργούν με μετρητά, ζούμε στην εποχή των κινητών πορτοφολιών, του ApplePay, του Venmo και άλλων – η έρευνα καθιστά σαφές ότι οι άνθρωποι αγοράζουν περισσότερο όταν χρησιμοποιούν πιστωτικές κάρτες και οι αγρότες χρειάζονται ευρύτερη πρόσβαση σε τεχνολογία που μπορεί να υποστηρίξει πολλαπλούς τύπους συναλλαγών για την ευκολία των αγοραστών τους.
Οι πωλητές στις λαϊκές αγορές είναι συχνά μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες αγωνίζονται να επιτύχουν κερδοφορία μόνο μέσω του καναλιού λιανικής της λαϊκής αγοράς. Συχνά πρέπει να διαφοροποιηθούν σε άλλα κανάλια, όπως τα μερίδια γεωργίας που υποστηρίζονται από την κοινότητα (CSA), το χονδρικό εμπόριο ή οι διαδικτυακές πωλήσεις, αλλά δεν έχουν την αποτελεσματικότητα να το κάνουν αυτό μόνοι τους ως μεμονωμένοι αγρότες. Πολλές αγροτικές αγορές σε όλη τη χώρα και τον κόσμο έχουν ιστορικές ρίζες στο να λειτουργούν ως χονδρική και λιανική πώληση –- οι τοπικοί παντοπώλες συχνά οδηγούσαν το φορτηγό τους στην αγορά πριν από τις ώρες λειτουργίας και διαπραγματεύονταν απευθείας με τους αγρότες. Το κλειδί εδώ είναι η λέξη “απευθείας” – καθώς οι μεγάλες αλυσίδες διανομής έχουν αναλάβει την εξουσία, οι μπακάληδες και άλλοι τοπικοί αγοραστές χονδρικής έχουν αναθέσει τις αγορές τους σε μεσάζοντες αντί να αγοράζουν στις αγορές, και η κερδοφορία των γεωργικών εκμεταλλεύσεων έχει επηρεαστεί. Ως πόλεις και περιφέρειες, πρέπει να σκεφτούμε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αξιοποιήσουμε την ευελιξία των λαϊκών αγορών και την άμεση υποστήριξη πολλαπλών περιφερειακών γεωργικών εκμεταλλεύσεων, οι οποίες ενσωματώνουν τις καλύτερες βιολογικές και βιώσιμες πρακτικές, για να δημιουργήσουμε ανθεκτικά σημεία χονδρικής πώλησης που θα βοηθήσουν στην αγκύρωση των κερδών των γεωργικών εκμεταλλεύσεων.
